Gezond eten met gezond verstand is het eerste boek van de hand van Stephan Peters, 8 jaar lang werkzaam geweest bij het Voedingscentrum als kennismanager en sinds kort werkzaam bij de Nederlandse Zuivelorganisatie (NZO). En pfffieew, het is wel een lijvig boekwerk geworden. Maar liefst 336 pagina’s worden er aan besteed om het kaf van het koren te scheiden en een basis te bieden om jouw eetpatroon te verbeteren – aldus de kaft van het boek.
Onderwerpen en stappenplan
Van spijsvertering tot het Dr. Frank dieet, van poep tot de melkdiscussie en van de Glycemische index tot voedselveiligheid: vrijwel alle voedingsonderwerpen die je je kunt voorstellen passeren de revue. Het boek bestaat uit vijf hoofdstukken die elk worden afgesloten met praktisch item om ‘gezond te eten met gezond verstand’. Aan het einde van stap 5 en dus het einde van het boek kun je in theorie gezond eten met gezond verstand. Dat is natuurlijk een mooi einddoel, ware het niet dat je dan wel aan het eind van het boek dient te geraken. Is dat dan zo’n enorme opgave? Nee zeker niet! Al moet ik als ware foodie natuurlijk wel bij elk onderwerp de bronnen er op na te slaan. Het gevolg is dat tegen de tijd dat ik bij stap 4 ben, de voorgaande pagina’s en stap 2 al lang weer vergeten ben. De stappen zijn overigens prima opgezet, van bewustwording naar aanpassing naar verandering van gedrag. Maar ik denk toch oprecht dat termen als ‘implementaire intenties’ en ‘verwachtingsmanagement’ voor de gemiddelde Nederlander die met overgewicht kampt toch wat hoog gegrepen zijn en het stappenplan niet gaat werken om een gezond eetgedrag tot stand te brengen.
Pro’s en con’s
Het is een zeer compleet boek met vele uiteenlopende voedingsonderwerpen en –discussies. Die uitgebreidheid maakt het boek voor de ware liefhebber een mooi en bruikbaar naslagwerk. Immers, welke schrijver van een populair voedingsboek heeft aandacht voor cachexie en sarcopenie? Maar voor de consument is die variëteit een aanleiding om in het boek te shoppen en er de onderwerpen en alinea’s uit te halen die in zijn/haar straatje passen. Een zeer positief aspect is dat controversiële voedingsonderwerpen zoals het Vinkje – uitstekend verwoord! – , superfoods en de consumptie van koemelk niet vermeden of uit de weg gegaan worden.
Jammer is dan weer wel dat bijvoorbeeld bij een controversieel onderwerp op dit moment – de melkconsumptie – de literatuurbeschrijving beperkt is en er wordt overgaan tot de ‘melk is gewoon gezond’. Mijn favoriete deel zijn de tien tips om de voedselgoeroes te ontmaskeren – al besef ik ook dat een aantal van die tips door die betreffende voedselgoeroes – en de volgers daarvan – met gefronste wenkbrauwen worden bekeken. Maar de kans is beperkt dat deze doelgroepen het hele boek van A tot Z lezen, gok ik zo.
Conclusie
Het boek is over het algemeen inhoudelijk sterk en goed onderbouwd, omvat vele verschillende voedingsonderwerpen maar is bij vlagen (te) theoretisch. Een laagje humor hier en daar en een meer praktijkgerichte insteek had het boek voor een (nog) groter publiek toegankelijk gemaakt. Niettemin een aanrader voor de liefhebber.
Geef een reactie