Afgelopen 24 januari waren wij aanwezig bij de tweede editie van het seminar personalised nutrition and health (PNH). Dit seminar was een co-productie tussen TNO en de WUR uit Wageningen. PNH is een opkomende trend waar Maud eerder een blog over heeft geschreven. Samen met 25 andere aanwezigen kregen we een wetenschappelijk hoogwaardige line-up voorgeschoteld. In Nederland is er een consortium rondom dit thema opgezet met TNO als de drijvende kracht. De leiding van de dag was in handen van Liesbeth Luijendijk van Wageningen University & Research, onderdeel Wageningen Food & Biobased Research.
Voeding die bij onze fysiologie past en bij onze levensstijl
Mister PNH 🙂 Nard Clabbers van TNO gaf inzicht in waarom, voor wie en hoe PNH relevant is. We hebben de diëtist 2.0 nog niet gehad, maar Nard hoopt dat we al zijn aanbeland bij Personalised Nutriton 2.0. In zijn praatje stelde hij de vraag: Wat is nu gezondheid en hoe beleven mensen dat zelf? Gezondheid is niet alleen maar “niet ziek zijn” maar er is veel meer. Denk aan je mentale en psychische gesteldheid en je maatschappelijk functioneren. Daarnaast gaat gezondheid ook om de capaciteit om je aan te passen (flexibiliteit) aan uitdagende situaties zoals stress en ziekte. Het is belangrijk dat je daar als consument zelf in kunt sturen. Dat laatste wordt ook wel empowerment genoemd. Technologische vooruitgang (denk aan high tech koelkasten en wearables) maakt dat we bepaalde dingen die van invloed kunnen zijn op onze gezondheid kunnen meten, zoals foodintake, stress en slaap. PNH gaat om voeding die bij onze fysiologie past en bij onze levensstijl.
Van meten van biomarkers naar voedingsadvies
Suzan Wopereis, ook werkzaam bij TNO ging verder over de laatste stand van zaken in de wetenschap. Ze ging een stukje de geschiedenis in en vertelde over het genomics tijdperk wat ontstond in de jaren 80. Genomics is een complexe materie. Eenvoudig gezegd is het een breed spectrum van onderzoekstechnieken die gebruikt worden om inzicht te krijgen in de opbouw en de werking van het erfelijk materiaal. Daaruit ontstonden technologieën voor het meten van biomarkers (stoffen die ons iets kunnen zeggen over wat er in ons lichaam gaande is). Suzan onderzoekt de effecten van voeding op gezondheid, door gebruik te maken van deze genomics technieken en ontwikkelde o.a. het Challenge test concept: wat is de impact van bepaalde voedingsmiddelen op biomarkers voor gezondheid en hoe is het gesteld met je flexibiliteit (je capaciteit om erop te reageren)?
Voor de Amerikaanse Start-up Habit ontwikkelde TNO zo’n Challenge test in de vorm van een milkshake met bijbehorende biomarker testkit. Habit claimt hiermee te kunnen vaststellen welke voeding voor jou persoonlijk geschikt is. Ik vind het een enorm interessant concept maar ook nog wat vaag. Welke biomarkers worden er precies getest? En, hoe weet je bij welke uitslagen welke voeding past? Voor mij staan er nog allerlei vragen open waarvan ik me kan voorstellen dat ze ook voor de kritische consument belangrijk zijn. Want hoe weet je anders wat je koopt en of het wel echt werkt? Zie hier een filmpje hoe dat zou kunnen werken.
Data verzamelen over leefstijl
Anouk Geelen van Wageningen University & Research presenteerde de uitdagingen en technologische innovaties vanuit wetenschappelijk oogpunt. Hoe kun je bijvoorbeeld voedingsinname meten? Het is niet zo eenvoudig om je te herinneren wat je gisteren at. Laat staan als je moet aangeven hoe vaak je iets per maand eet?
André Boorsma van TNO liet de ontwikkeling zien op het gebied van persoonlijk advies, kunnen we in de toekomst zelf metingen doen? Verschillende methoden passeerden de revue om je eigen “gezondheidsdata” in kaart te brengen. Denk aan een hartslaghorloge, een bloeddrukmeter, zelftest om cholesterol en glucose te meten, een weegschaal, methoden om intake te tracken, cognitie testen etc. Wat is er eigenlijk al veel te meten. Ik krijg er zin in om dit ook zelf te gaan doen. Mogelijk zijn er uit al deze data wel algoritmes te ontwikkelen van waaruit we dingen kunnen voorspellen. Ondanks dat er nadelen kleven aan de betrouwbaarheid ziet André een belangrijke rol voor deze testen in wetenschappelijk onderzoek. We gaan dan van traditioneel voedingsonderzoek naar onderzoek met wearables en zelftesten. Het voordeel is een hogere frequentie van meten en dat er gemeten wordt in de thuissetting. Na de lunch ging Mari Wigham van Wageningen Food & Biobased Research dieper op de analyse van data in, wat kunnen we hiermee en hoe leidt dit tot een gepersonaliseerd advies?
En wat vindt de consument?
Machiel Reinders belichtte PNH vanuit consument oogpunt. Hoe krijgt de consument het juiste advies en hoe reageren consumenten op nieuwe technologieën? Uit onderzoek blijkt dat een derde tot de helft van de consumenten voor PNH open staat. Consumenten maken een kosten-baten afweging en doen een risico inschatting. De risico’s zitten vooral in vertrouwen en privacy. Wie krijgt mijn data? Hoe wordt de veiligheid van data geborgd? Consumenten wantrouwen commerciële partijen en vertrouwen als het gaat om PNH het ziekenhuis, de huisarts (en dan pas de diëtist!) het meest. Daarnaast vinden ze het prettig om af en toe face-to-face met te iemand spreken. Ook bewustwording en kennis spelen een rol. Daarnaast zijn er verschillen tussen consumenten. Mensen die meer met PNH willen doen hebben vaker al een gezondheidsprobleem. Ten slotte was er ook een duidelijk verband tussen kosten en korte termijn effect ten opzichte van een uitgesteld effect.
En verder?
Liesbeth Luijendijk sloot de dag af met voorbeelden van producten en diensten voor de toekomst. De deelnemers werden hierbij ook nog uitgedaagd om in kleine groepen na te denken over een personalised food concept van de toekomst. Hier kwamen diverse innovatieve ideeën uit voort. Daar later meer over 🙂
Wij zullen uiteraard deze ontwikkeling op de voet blijven volgen. Medio april publiceren we een gastblog door Nard Clabbers. En houd de website van de WUR in de gaten, want het seminar is een terugkerend programma.
Héél boeiend! Ik blijf graag meelezen over dit topic 🙂
Ik ben het helemaal met Julienne eens, onwijs interessant 🙂 Esther